Forum Weselne miasta Łodzi

[Stokrotka812]

[katrina]

Dziewczyny - apel ! : WYLUZUJCIE

na prawde to mało ważne w jakim kolorze będą serwetki i inne duperele i czy będzie to tak czy siak, czy suknia ma ramiączko po prawej czy po lewej stronie !! uwierzcie mi - to się nie liczy !!!!!!!!!!

mi jest to obojętne jak będzie suknia leżeć i wszystko inne cieszę się że będa osoby które chcą byc i chcą się z nami tez pobawić

[anula86]

Ja tez sie zaczynam stresować ślubem i weselem.. a to wszysstko przez moją teściową,..wsszystko ją denerwuje.. a przy każdej kłótni potrafi powiedzieć, ze nie musi być na weselu albo ze nie bedzie wesela.. ( w koncu oni tez za to płaca) Zaczynam się stresować tymi przygotowaniami, ze to juz jest tak blisko.. a przy tym,, zaczynam sie zastanawiac, czy faktycznie pasujemy do sibie z moim narzeczonym...:( KOcham go i on mnie, ale ja czasami mam pewne zwątpienia..bo taka osoba, ktora mnie kocha.. powinna o mnie dbać, pomagać mi.. a nie tylko rozkazywać.. Tzn widzę u nuiego dużą poprawe w zachowaniu, ale przez ten pobyt mojej teściowej u mnie znów mnie naszło zwątpienie.. czy do niego i jego rodziny pasuję.. czasmi myślę , że jego mama nie chce takiej synowej:(

Nie wiem.. może poprostu przesadzam.. a może to faktycznie stres przedślubny? NIe wiem.. boję się tego, że po ślubie mój M będzie mnie traktował gorzej niż teraz.. że wszystko zmieni się nna gorsze:( Chociaż wolałabym, by zmiany po slubie wyszły na lepsze... i byśmy byli szczęśliwi.. Napiszcie , czy też miałyście takie chwile zwątpienia przed ślubem?Czy może to jakiś zły znak dla mnie?

[Michasia]

Jejku jak super, że znalazłam taki wątek. Myślałam już, że ze mną jest coś nie tak. Że inne dziewczyny czekają na to całe życie i że nie mogą się doczekać a ja nie. Jestem 3 tygodnie po ślubie i powiem, że było mnóstwo emocji ale wiem, że drugi raz nie robiłabym wesela i już. Przed ślubem myślałam tylko o tym, że chciałabym mieć to za sobą, że ma dość przygotowań, że jest mi już wszystko inne. DO tego goście też potrafią skutecznie popsuć humor, obrazić się i skrytykować.Masakra!!
A co do wątpliwości wobec przyszłego męża to anula86 nie jesteś osamotniona. Myślę, że większość tak ma tylko nie chce się przyznać bo jak to tak nagle przed ślubem?
Ale ja też jestem zdanie,że małżeństwo nie musi być na zawsze, jak nie możesz już z kim żyć to po co się męczyć???Pomyśl w ten sposób, że jak mąż będzie Cie źle traktował to możesz go zostawić nie musisz tkwić w chorym związku!

Powodzenia i optymizmu dla wszystkich wątpiących!!!

[myszadm]

anula86 to po co w ogóle wychodzisz za mąż, skoro masz wątpliwości??
to decyzja na całe życie, z tego co mówisz to coś ci jednak nie pasuje.
teściową się nie martw, nie z nią będziesz żyła na co dzień.

ja też mam stresa, ale wątpliwości do wyboru absolutnie żadnych.
mój Ł. mnie bardzo wspiera, pomaga i jestem mu za to wdzięczna.
z wszystkim mamy oststnio pod górę i to chyba tak już jest, że chce sie mieć już to za sobą - wiele par tak ma i już

[mietka]

[ava]

[MalaJu]

[ava]

[Bian]

[Stokrotka812]

Bian bardzo ładnie napisałaś w pełni się z Tobą zgadzam.
Warto jest porozmawiać z drugą osobą i zastanowić się czy tego samego oczekujecie od siebie oraz zastanowić nad wspólną przyszłością.

[anula86]

Wiem, ciągle się zastanawiam:) Doszłam do wniosku, że w przyszłosci musimy zamieszkać sami ( bez zadnych rodziców, by nam nikt nie dyktował co mamy robic..) Zauważyłam, ze jesli nikt mna i moim M nie manipuluje to wtedy miedzy nami jest ok. Gorzej jak ktos cos powie.. np rodzice moi lub M... bo w koncu ciężko jest stanac po stronie narzeczonego lub rodzica.. wybierac.. bronic tego albo tego..

[myszadm]

Fakt, mieszkanie z rodzicami jest dośc uciążliwe i często jest mnóstwo konfliktów z tego tytułu, ale z drugiej strony nie każdego stać na własny kąt.
To jest ciężka sytuacja, bo zawsze pojawi się wybór pomiędzy zdaniem rodziców, a zdaniem męża/żony. Niektórzy nadal nie mają odciętej pępowiny i nie potrafią się postawić mamie, czy ojcu, to z kolei rodzi konflikt z partnerem... takie błędne koło.
Mogę jedynie powiedzieć za siebie, że jestem ogromnie szczęśliwa, że mieszkamy sami.
W ten sposób rodzice nie wiedzą o naszych chwilowych konfiktach i sprawach o których wiedzieć nie powinni. Prawdopodobnie zawsze trzymaliby stronę swojego dziecka.
Myślę, że w kontaktach z rodzicami i teściami należy jednak być stanowczym i asertywnym, bo w końcu jesteśmy już dorośli i nikt nami nie będzie drygować. Wiem, że to czasem oznacza zgrzyty, ale w końcu najważniejsze są relacje między nami.
Tak mi się wydaje....

[anula86]

wiem, bo nas niestety tez nie jest narazie stac bysmy mieszkali sami..:(

[Stokrotka812]

[myszadm]

Tak czy siak lepiej jest mieć własne gniazdko.
Ja też sobie nie wyobrażam wspólnego mieszkania.
Rodzice mają już inny tryb życia niż ja i inne nawyki.
Mieszkając z nimi poddałam się temu, ale w pewnym momencie zaczęło mi to przeszkadzać. Kocham ich i szanuję, ale jednak wolę już być na swoim.

[anula86]

własnie że u mojego M , jego mama trzyma zawsze jego stronę..

[Marchewunia]

[ola88]

Po ostatnim przygnębieniu, teraz nastała faza euforii i szczęścia. Każdy kolejny dzień jest coraz bardziej radosny i z niecierpliwością czekam na ślub

[atalinka]

A mnie dopadł stan pt. 'Mam dość' Tutaj zadzwoń, tam się umów, tamto zamów, a jeszcze tamtych zaproś, tylko teraz wyjechali na wakacje to pamiętaj żeby do nich zadzwonić jak wrócą... normalnie szok, nie wyrabiam. A jeszcze chciałoby się mieć wieczór panieński, tylko że jak ja go sobie sama nie zorganizuję, to nikt mi tego nie zrobi
Z kolei przeglądając forum wymyśliłam, że jeszcze za bielizną na noc poślubną wypadałoby się rozejrzeć
I czym ja się tak przejmuję

[.mari.]

Ja dopiero zaczęłam przygotowania do wesele ktore jest za ponad rok, ale mam dość od samego początku. Wątpliwości co do narzeczonego też są, bo mnie zostawił z wszystkim i mówi że chce tak jak zdecyduje, tylko, że jak cośzdecyduje już z mamami naszymi to krzyczy, że jego zdanie przecież też sie liczy
Pozatym ja nie chciałam żadnego wesela, dlatego nie widze sensu w jego przygotowaniu, ale poszlismy na mały kompromis. Nie chcę ślubu kościelnego, nie chcę super sukni ślubnej, nie chcę welonu, nie rozumiem po co mam zapraszac 120 osób i się z nimi dzielić intymną chwilą wyznania mojej miłości, że chcę z nim być na zawsze...
Jak mi sie przygnębienie pokazało już teraz to co będzie za rok?

[Michasia]

Mari ja miałam tak samo. Z tego dnia najlepszy był slub-nikogo nie widziałam i byliśmy tylko my i to była nasz chwila. A wesele to juz raczej było dla gości...

Było cudownie,ale nie spełniłam marzenia o cichym skromnym slubie tylko dla nas...Może Ty spełnisz, masz jeszcze czas....

[Elwirka1]

.mari., ja myślałam podobnie, dlatego odłożyliśmy ślub i po roku dojrzałam do decyzji, poszliśmy na pewne kompromisy i teraz juz mnie cieszy zbliżający się ślub. Pamiętaj, żeby nie robić wszystkiego na siłe, jak nie masz do czegoś przekonania. no i zaangażuj przyszłego męża do przygotowań

[Magdzik]

My mamy plany wesele dopiero na 2012 rok zrobić (jak dobrze pójdzie) góra 2013 ale na samą myśl o ślubie się stresuję,a co dopiero w dniu ślubu.Te wszystkie głowy zwrócone w naszą stronę

My mamy plany wesele dopiero na 2012 rok zrobić (jak dobrze pójdzie) góra 2013 ale na samą myśl o ślubie się stresuję,a co dopiero w dniu ślubu.Te wszystkie głowy zwrócone w naszą stronę

[Kaatie]

Magdzik - a gdybyś sobie wyobraziła "te wszystki głowy zwrócone w waszą stronę" siedzące na nocniku, albo wyglądające jak bobasy, to jakbyś się poczuła?

[Magdzik]

Kaatie, Co chciałaś przez to powiedzieć?

Kaatie, Co chciałaś przez to powiedzieć?

[Malena]

Magdzik, Kaatie zazartowała, jest taka metoda na oswajanie wydarzen, zeby wyobrazic sobie cos nierealnegi i na maksa smiesznego i wtedy to Cie tak juz nie stresuje:):) Ale ten przyklad jest dosc abstrakcyjny, bo ja wole sie stresowac, niz miec takie wizje przy oltarzu

[Magdzik]