Forum Weselne miasta Łodzi

[sloneczkoo]

Relacje matek z córkami bywają różne. Dla większości z nas mama jest dla nas wzorem, autorytetem (przynajmniej tak powinno być).
Jednak czasami jest tak, że my kobiety chcemy stać się samodzielne i nasze relacje w tym momencie z mamą się psują.. zdarzają się błahe powody do konfliktu (np. nie dzwonienie, rzadkie odwiedzanie itp)

Zastanawiam się czy Wy uważacie swoje mamy za dobre przyjaciółki z którymi możecie zawsze porozmawiać na różne tematy?
Jakie są Wasze relacje z mamami?
Czy spędzacie razem czas np. wychodząc razem do kina lub na zakupy?




Dla mnie mama jest wzorem do naśladowania, dobrze z nią mi się rozmawia na tematy codzienne, zawsze mogę uzyskać od niej wsparcie lub opinię na jakiś dręczący mnie problem. Jednak nie mam z nią aż tak bardzo dobrych kontaktów żebym zwierzała jej się ze swoich sekretów czy wychodziła z nią do kina lub teatru. Nie traktuje jej jako przyjaciółki.
Czasami gdy z nią rozmawiam jestem drażliwa i irytuje mnie jej dopytywanie o wszystko (np. przychodzenie do pokoju i pytanie kto dzwonił? a co chciał? a po co? i co powiedziałaś?) Nie wiem czy to czysta ciekawość czy taka jakby "kontrola" co się dzieje.
Być może to ta "różnica pokoleń"

[Misiak87]

[sloneczkoo]

Misiak87 pozazdrościć takiej więzi z mamą

P.S. Przypominam o ankiecie - oddawajcie głosy jeśli chcecie

[misiao1983]

[agulka1989]

Ja nie traktuję mojej mamy jako przyjaciółki. Ba... ja nawet nie traktuję jej jako mamy... Od dłuższego czasu nie utrzymujemy ze sobą kontaktu. Od czasu do czasu zdarza nam się przez przypadek spotkać i zamienić kilka zdań. Zastanawiałam się nawet, czy zaprosić ją na ślub...

[sloneczkoo]

[Magdzik]

U nas to jest tak,że często rozmawiamy na różne prywatne tematy,ale z wszystkiego jej się nie zwierzam.Traktuję ją po prostu jako matkę,jako bliską mi osobę,na której mogę polegać,na którą mogę liczyć,ale nie jako przyjaciółkę.Czasem wybieramy się razem gdzieś we czwórkę z rodzicami,ale rzadko.A same z mamą jakoś tak nie wychodzimy

U nas to jest tak,że często rozmawiamy na różne prywatne tematy,ale z wszystkiego jej się nie zwierzam.Traktuję ją po prostu jako matkę,jako bliską mi osobę,na której mogę polegać,na którą mogę liczyć,ale nie jako przyjaciółkę.Czasem wybieramy się razem gdzieś we czwórkę z rodzicami,ale rzadko.A same z mamą jakoś tak nie wychodzimy

[Stokrotka812]

[agulka1989]

[Agnieszka19]

A ja mam ze swoją mamą super kontakt... Fakt że mnie czasem drażni dopytywaniem się o różne rzeczy, ale generalnie ją uwielbiam. Jest cudowna, kochana i zawsze mogę na nią liczyć... Nigdy w potrzebie mnie nie zostawi i wiem że mogę jej się ze wszystkiego zwierzyć... Nie zawsze to robię, ale jak na prawdę potrzebuję rady to nie waham się długo...

Do kina czy teatru raczej rzadko chodzimy ale na zakupy zdarza się... Ja ufam jej radom a ona moim Byliśmy w tym roku z moimi rodzicami na wakacjach i wcale nie stanowiło to dla mnie problemu... Moja mam jest bardzo energetyczną osobą, prawie zawsze uśmiechniętą więc często mnie podbudowuje jak mam zły humor

Na prawdę współczuje dziewczynom które mają złe relacje z mamami bo " mama- przyjaciółka" to skarb!!!

[mietka]

Zawsze uważałam moją mamę za cudowną i wspaniałą osobę. Prawie zawsze (pomijając okres buntu nastolatki) miałyśmy dobre relacje. Prawie na równi z moimi dziećmi jest najbliższą mi osobą, a od sama jestem matką, to już w ogóle.... Zawsze mogę liczyć na jej pomoc, rozmawiamy kilka razy dziennie, mogę liczyć na nią w każdej sytuacji. Ja szanuję jej czas i życie nie nadużywając jej do opieki nad moimi dziećmi, (nie jestem typem "podrzucaczki" i nie mam takiej potrzeby), ona rozpieszcza je na inne sposoby i poświęca im tyle czasu ile potrzebują. Mój mąż już dawno przyzwyczaił się do tego jak silną i bliską mamy więź i w ogóle mu to nie przeszkadza. Wyjechałam z mamą na tydzień na wakacje, chodzę z nią do kina jak jest jakiś "babski film" i nie chce nam się ciągnąć mężów i najbardziej lubię z nią chodzić na zakupy bo mimo całej miłości potrafi być obiektywna jeśli chodzi o mój wygląd

Wiele osób, które nas zna mówi, że "zazdroszczą" mi takiej więzi z matką, dla mnie jest ona czymś tak oczywistym, że jak słyszę/czytam o tym, że ktoś z własną matką nie rozmawia itp, to aż mi się wierzyć nie chce, że tak można....

[Audiolka]

Ja zawsze byłam zbuntowana i tak naprawdę moja mamę zrozumiałam dopiero wtedy, kiedy sama urodziłam dziecko.
To z tata miałam zawsze rewelacyjny kontakt. Ale teraz jest inaczej. Tak jak z tatą jest super, tak z mama jest jeszcze lepiej. I nawet teraz potrafię do niej iść, wpakować się na kolana i przytulać

[EwaM]

Ja mam z mamą relacje podobne do Mietki i jej mamy. Na zakupy chodzę tylko z mamą, ona ze mną też często, jeżdżę z nią na wakacje (generalnie uwielbiam z moimi rodzicami jeździć na wakacje,z teściami zresztą też lubię, ale my oboje z mężem mamy wyluzowanych rodziców), do kina chodzimy rzadko, ale spędzamy ze sobą masę czasu. Jak mój mąż wyjeżdża to czasem zostaję na noc u rodziców. Czasem mam wrażenie, że więcej czasu spędzam z rodzicami niż z mężem, zwłaszcza, że z rodzicami pracuję.

Różnica jest taka, że ja się z mamą kłócę straszliwie. Pomimo całej naszej miłości, ścieramy się non stop. Co nie przeszkadza nam być bardzo blisko.

[mietka]

[caixa]

Nas z mamą łączy mamino- dziecina telepatia (już gdzieś o tym pisałam ). Ona zawsze wie kiedy zadzwonić gdy czuję się źle. Mówi wtedy: " Czułam, że muszę do ciebie zadzwonić".

Dzwonimy do siebie rano i wieczorem do tego często się widzimy w ciągu dnia . Zakupy... to moja mama mnie wyciąga... Ona ciągle uważa , ze coś nam się przyda

Czy jesteśmy przyjaciółkami? Zdecydowanie tak... Czy jej mówię o wszystkim? zdecydowanie nie... sprawy małżeństwa zostawiam w małżeństwie

kłócić się nie kłócimy bo moja mama nie krzyczy (może ja czasem wybuchnę ale po niej to spływa i za chwilę zapominam dlaczego się na nią wkurzyłam

Problemy rozwiązujemy wspólnie podobnie jak podejmowanie trudnych decyzji. To działa w dwie strony...

[MalaJu]

ja i moja mama? chory, patologiczny związek. O wszystkim jej mówie, ale potrafi mnie wkurzyć w jedną nanosekundę. Juz wiem, jaka jazda będzie, jak się Ula urodzi... Moja mama to apodyktyczna terrorystka i na zakupy ani na wakacje z nią nie pojadę. Mogę jedynie porozmawiać. Jakieś 15 minut.

[Audiolka]

Ju ale pyszne ciasta piecze

[EwaM]

Rewelacyjne, pod warunkiem, że nie dodaje cynamonu

[Kati]

Dla mnie mama to mama. Jakoś przyjaźń mi tu nie pasuje.

[słonko]

Moja relacja z mamą plasuje się gdzieś pośrodku - mama, której mogę zawierzyć wiele, ale jednak nie wszystko, a konkretnie sferą intymną mojego życia nigdy się z mamą nie dzieliłam, bo to jednak mama. Dziwnie jakoś. Ale jest mi bardzo bliska, wiem, że absolutnie zawsze mogę na nią liczyć, zawsze była dla mnie wzorem i chciałam, aby moje dzieci tak mnie postrzegały jak ja ją. Chadzamy razem na zakupy, do kina/teatru prawie wcale nie chadzam, ale film w domu jak najbardziej, w tym roku razem z moimi rodzicami byliśmy na wczasach, dzwonię do mamy rano i wieczorem, często odwiedzam rodziców, albo oni mnie. Z mamą czuję się w 100% swobodnie. Jesteśmy bardzo blisko, a jednocześnie mama szanuje moją niezależność, nie wtrąca się w sprawy małżeńskie, czy wychowanie naszego dziecka, ale w każdej chwili doradzi i pomoże w razie potrzeby. Jest rewelacyjna po prostu.

[podrozniczka]

[ZoltyTulipan]

Ja z mamą mam dobre relacje, ale nie nazwałabym ich przyjacielskimi. Na wiele tematów nie potrafię z mamą rozmawiać i myślę, że ona ze mną też nie np. antykoncepcja.
Bardziej traktuje jako przyjaciółkę babcię do której mogę zadzwonić w każdej sprawie i o każdej porze Ale może to dlatego, że przez 8 lat jako nastolatka mieszkałam z babcią i w sumie to ona mnie wychowała

Aczkolwiek muszę dodać, że jak jestem chora czy potrzebuje żeby ktoś ze mną poszedł do lekarza robi to mama I do kina czy na zakupy też razem chodzimy

[Rusałka_Maja]

Kurcze.. przeczytałam i mogę Wam tylko pozazdrościć takich relacji z mamą..

[kakonka]

[bambolea]

[Hatifnatka]

odkąd nie mieszkamy razem, nasze relacje się poprawiły dzwonimy do siebie często i mamy całkiem dobre relacje.