Forum Weselne miasta Łodzi

[gosiaczek]

Fifth! Ależ to najgorsza z możliwych postaw!! Wszystko możesz i wszystko jestes w stanie (tak ogólnie mówię, nie tylko w odniesieniu do rzeczy, o których rozprawiałysmy). Odkryj w sobie moc

[adriannaaa]

powiem tak - zgadzam sie w całej rozciągłości z tym co napisała gosiaczek nt. księzda jako pośrednika. Ja również, w czasach keidy jescze "z przymusu" uczęszczałam do spowiedzi, buntowałam się przeciwko temu pośrednikowi, który nie jest mi potrzebny..ale.... tak jak napisała gosiaczek - same też nie konsekrujecie "chleba i wina", chcecie dziewczyny przysięgać przed Bogiem i KSI?DZEM, kóry jest "urzędnikiem" Boga, miłośc wierność i to, ze nie opuścicie swoich małżonków aż do śmierci - i to jest dla Was ważne, tutaj się nie buntujecie przeciwko obecności księdza, kleru itd... nie che wyjśc na jakąs nawiedzoną babę - zwłąszcza, zę sam anei wierzę w Boga, ale uważam, że nei powinno się wybierać to mi pasuje,a to nie... takie są zasady KK, i skoro uważa się za katolika, to powinno się tych przyjętych zasad przestrzegac.

a co do mieszkania razem- jeśli jest to samo mieszkanie bez współżycia to kościół nie powinien uznawać tego za grzech.... to nie jest łamanie zasad kościoła - natomiast jeśli podczas tego mieszkania współżyjecie ze sobą - to juz jest to gzrech w rozumeiniu KK...

[FifthAvenue]

Swieta prawda, ze sie tak wyraze Nic dodac nic ujac.
Ale w zyciu jak to w zyciu, nie wszystko jest takie proste.
Ja niestety wlasnie sobie wybieram - co mi pasuje a co nie. Mysle, ze o ile nikomu nie dzieje sie krzywda z tego powodu to nie jest chyba tak tragicznie. Staram sie zyc zgodnie z moim sumieniem, zgodnie z zasadami moralnymi, ktore przeciez jakze gleboko wynikaja z chrzescijanstwa. Staram sie w zyciu czynic dobro, nie zlo.. zdaje sobie sprawe, ze nie zawsze wychodzi, ale wiem, ze sie staram, i ze Bog to widzi. Gleboko wierze rowniez w to, ze bedzie widzial dlaczego w pewnych momentach w zyciu podjelam takie a nie inne decyzje. Jesli nie, wytlumacze i mam nadzieje, ze zrozumie. Bo przeciez taki wlasnie jest nasz Bog - dobry i wyrozumialy. A jesli On sam powie, ze zle robialm, i bedzie potrafil mi wytlumaczyc gdzie i dlaczego - wtedy w pokora i z czystym sumieniem bede zalowac za grzechy i odpokutuje.

[adriannaaa]

I oby było 5th tak , jak piszesz, kiedy już spotkasz się z Bogiem:))

ps. pamietam taka bardzo nei przyjemną sytuację na lekcji religii - kiedy to pani nam opowiadąla o grzechch itd.. i powiedziął mi, że musze się duużo modlić za tatusia żeby uzuskał bOga w sercu, i przestał być niewierzący - bo jako taki - jest strasznym grzesznikiem i pójdzie do piekła... A ja z żalu się rozpłakałam i powiedziąłam, ze już nigdy nei pójdę do tej pani na lekcje, bo przecież mój tato jest dobrym człowiekiem, lepszym niż niejeden katolik.. i nie widzę powodu dalczego miał by pójść do piekła....
ot jak różne może być podejscie ludzi do sprawy rozgrzeszenia..

[jpuasz]

[adriannaaa]

[fiona83]

[szczako]

[gosiaczek]

Racja, Szczako też w to wierzę. Ale interpretuje inaczej - nie oczekuje, tylko sama staram się być przykładem (tylko na razie na mnie nie patrzcie, bo ułomna jestem cholernie).

[szczako]

gosiaczku, słusznie. ja też. staram się być przykładem dla innych. ale sama też takowych potrzebuję. jak każdy.

[FifthAvenue]

[jpuasz]

Adriannaaa zgadzam się z tym co piszesz w zupełności. Pop prostu wyczytałam takie coś w gazecie i przytoczyłam - może ktoś by się z tym zgodził...

Fifth a jesli to co napisałam do Ciebie nie przemawia, to już chyba nie wiem co Ci poradzić. Ale wierzę, że przebrniesz przez to wszystko i kiedyś będziesz się śmiała ze swoich obaw

[bajeczka]

[słonko]

Dziewczyny, wiele z was pisze, że są osobami wierzącymi, ale nie rozumieją, dlaczego miałyby wyznawać swoje grzechy księdzu na ucho. A przecież to akurat jasno ustanowił bóg i jest to w Piśmie ?więtym zapisane: "Weźmijcie Ducha ?więtego, którym odpuścicie grzechy, są im odpuszczone, a którym zatrzymcie, są im zatrzymane" (J 20, 22-23).

[juliazuk]

Tak Słonko, tylko weź pod uwagę, ze pierwotnie w Kościele nie było spowiedzi. Powstała po to, by dać Kościołowi władzę nad królami i możnymi tego świata. I wierzę, że pewnego dnia zostanie zniesiona, tak jak została wprowadzona.

Ale póki co, wszystko zależy od księdza przed którym się spowiadamy. Jest duży rozłam w Kościele i są księża (i to nie tak rzadko), którzy nie uważają wspólnego mieszkania i konsumaowania związku za grzech, jeśli dotyczy to dwóch osób, które są tylko ze sobą, które się kochają i chcą w przyszłości się pobrać.
Ja staram się chodzić do księży, którzy są zwolennikami zmian w Kościele i odnowy Kościoła, bo są bliżej człowieka i chcą rozumieć, a nie potępiać.
Najgorsza spowiedź: miałam 9 lat i ksiądz strasznie na mnie nawrzeszczał, ze nie byłam na mszy. A najlepsza: bardzo mądry, subtelny ksiądz, który starał się rozumieć, doradzić. Zadawał bardzo dużo pytań, ale nie był w tym nachalny, tylko chciał rozeznać się w sytuacji. Lubię kiedy ksiądz poświęca mi swój czas i czuć, ze wkłada w to siebie, a nie "odbębnia" spowiedź.

[Dosia_Zosia]

Dla mnie osobiście wspólne zamieszkanie przed ślubem jest grzechem(ale nikogo nie potępiam).A dlaczego? Dlatego,że jest to sprzeczne z tym, co mówi Jezus w swoim nauczaniu.
"Dlatego opuści człowiek ojca i matkę i złączy się ze swoją żonę, i będą oboje jednym ciałem" (Mt 19,5-6)
Czyli z tego, co naucza Jezus najpierw powinno być to złaczenie w sakramencie małżeństwa a później jedność. I to "jednym ciałem" nie dotyczy tylko współżycia ale i wspolnego życia razem a więc i także zamieszkania. Tak ja to rozumiem.

[słonko]

Absolutnie się nie zgadzam. Interpretując przytoczony tekst trzeba bowiem wziąć poprawkę na to, że czasy się zmieniły. Kiedyś tak było, że człowiek, nawet już dorosły człowiek, mieszkał z rodzicami aż do ślubu. Nie było czegoś takiego, że jestem już dorosły, chcę się usamodzielnić, wyprowadzam się. Ale od dawna już tak nie jest - dorastający człowiek "wyfruwa" w pewnym momencie swojego życia z rodzinnego gniazda i wcale niekoniecznie po to, aby założyć własną rodzinę. Po prostu chce być samodzielny i nie ma w tym nic złego. Nie uważam, aby w swoim nauczaniu Jezus nakazywał mieszkanie z rodzicami albo do ślubu, albo do śmierci. A skoro tak, to mogę mieszkać z kim chcę i to wcale nie jest grzechem, bo przecież to, że z kimś mieszkam nie oznacza, że z tą osobą uprawiam seks. Pewnie, że najczęściej, gdy ktoś mieszka ze swoim partnerem/partnerką, to sypiają ze sobą, ale co do zasady wspólne mieszkanie nie jest równoznaczne z cudzołóstwem i dlatego grzechem wg mnie nie jest.

[EwaM]

Hm, no fakt Słonko.

W czasie studiów mieszkałam w jednym mieszkaniu z moim kolegą z liceum i dwiema koleżankami. Do pewnego stopnia prowadziliśmy nawet wspólne gospodarstwo. Wg interpretacji Dosi-Zosi popełniłam grzech. Ale co dopiero można powiedzieć o moim koledze? Mieszkał z trzema kobietami i żadna z nich nie była jego żoną. Zgroza!

[Martysia]

Czy to Biblia czy Koran czy jeszcze inna objawiona księga wszystko to kwestia interpretacji....a interpretacji może być wiele:) pozdro

[jpuasz]

No wg mnie mieszkanie przed slubem (pod warunkiem, że para nie współżyje) też nie jest grzechem. Nawet jeśli śpią razem - mam tu na myśli leżenie obok siebie i "grzeczne" ( )przespanie całej nocy też grzechem nie jest. Bo ile razy sie zdaża, że np brat z siostra mają wspólny pokój? czasem nawet śpią na łóżku dwuosobowym. W końcu to też kobieta i facet - i co niby grzeszą?? wątpię. Także wydaje mi się, że stwierdzenie, że wspólne mieszkanie jest grzechem jest spowodowane tym, że zazwyczaj para jednak uprawia seks. A to juz jest niezgodne z nauką Kościoła.

[juliazuk]

Jeżeli odnosimy się do tekstu Pisma ?więtego, to przypominam, że pierwotnie do zawarcia związku małżeńskiego wystarczało, że para powie sobie, że biorą się za męża i żonę. Nie było przy tym świadków, księży obrączek... Po prostu ludzie łączyli się swoją wolą i miłością. Dopiero po jakimś czasie wprowadzono księdza, jako szafarza, aby mógł potwierdzić ważność zawarcia tego związku. Poza tym Pismo ?więte było tłumaczone dawno temu, a wtedy nie wyobrażano sobie, by nie być "żoną". No i wszystko zależy od tłumaczenia. Sakrament zawiera się między sobą przed Bogiem, cała reszta to tylko aspekty kulturowo-prawne. I co, to, że kocham tego człowieka przed ślubem jest złe, a po nagle staje się dobre? Bo przecież miłość fizyczna to ukoronowanie miłości duchowej, największy dar, jaki można dać z siebie ukochanej osobie. Wmawia się nam, że to jest brudne i złe, ale nie jest. Miłość jest, albo jej nie ma i to nie zmienia się nagle w dniu ślubu.
A mądry ksiądz wiele potrafi zrozumieć i dostrzec...

[słonko]

Barwo!!! Dokładnie tak samo myślę! Nie potrafię pogodzić się z ideą jakoby Bóg uważał moją miłość do mężczyzny za brudną i złą i niech mnie Pan Bóg oceni, gdy przyjdzie na to pora.

[Dosia_Zosia]

Chyba każdy zgodzi się ze stwiedzeniem,że miłość to jest pragnienie dobra dla drugiego człowieka bardziej niż dla siebie samego. W takim kontekście pojmowania miłości, osobiście nie zniosłabym faktu że narażam ukochaną osobę na grzech chociażby przez wspólne spanie. Przecież ten mężczyzna jest tylko człowiekiem, istotą z krwi i kości, nie ma więc możliwości, żeby obecność ukochanej kobiety, jej zapach, ciepło itp. go nie ruszało. Więc w imię czego mam go narażać? Według mnie osobiście większym dobrem dla niego będzie jeżeli pójdzie spać do swojego domu i nie zgrzeszy niż mamy spać razem i wtedy prawdopodobieństwo grzechu jest dużo większe. Według mnie zawsze lepiej jest być powściągliwym niż posunąć się za daleko. Bo przecież przykazanie: nie cudzołóż można złamać na wiele sposobów, wcale ze sobą nie współżyjąc.
Wiem,że może mam poglądy ze średniowiecza ale cóż taki mam charakter i taki system wartości.

[juliazuk]

Słonko, dziękuję za poparcie i zgadzam się z Tobą - fajnie, że się zgadzamy.

Dosiu_Zosiu, masz prawo do swoich poglądów i ja je szanuje. Może rozumiemy cudzołożenie zupełnie inaczej, ale to nie ważne. Każdego z nas Bóg osądzi indywidualnie i tylko On zna nasze serca i może uznać coś za grzech lub nie. ?aden człowiek, w tym też ksiądz, nam tego nie powie. Trzeba więc żyć w zgodzie ze swoim sumieniem. I ja tak żyję.
I dobrze, że Ty żyjesz w zgodzie ze swoim.

[Audiolka]

A dla mnie przestrzeganie tego grzechu jest powodem do rozwodu.Jeżeli dwie osoby chca spedzic ze soba całe zycie na dobrze i złe musza sie poznac.
A sex jak same wiecie jest istotna sprawą w życiu-nie spróbuje przed ślubem, a po slubie jednak stwierdzą, ze nie maja satysfakcji z takiego związku??że nie odpowiadają sobie jako partnerzy-i co wtedy!?Do kończ życia maja udawać rozkosz?Oszukiwać się ?Nie o to chodzi w małżeństwie.
iść do xsiędza żeby poprosić o pomoc?
nie prędzej po kilku kłótniach iść do sędziego, żeby poprosić o rozwód,
Szanuje te pary które zdecydowały się na życie w czystości.
Po kolejne mamy dziecko przed ślubem-grzech śmiertelny(owszem do spowiedzi poszliśmy mnie xsiądz wymaglował na wszystkie strony,natomiast S od razu dostał rozgrzeszenie.)
Ale komunii nie mogliśmy przyjąc,bo dla kocioła nasze dziecko jest gorsze!

[truskawka_ja]

[Audiolka]

truskawka:)
ja wiem,ale o dziwo koleżanka miała tez taka sytuacje i bez problemu do komunii przystąpiła razem ze swoim partnerem..To już wg.mnie zależy od podejścia xsiędza.

[juliazuk]

Całkowity


Ale Wasze dziecko i tak jest przepiękne

[Martysia]

ja jestem jeszcze przed spowiedzią i się boję jak cholera. olałam trochę, nie byłam jeszcze u pierwszej spowiedzi przedślubnej, a ślub za 12 dni! nie znam fajnych księży, nie wiem gdzie mogę iść. wybieram się dzisiaj, ale co mam udawać, że żałuję, że jestem w ciąży, skoro to nieprawda, bo to przecież najpiękniejsza rzecz jaka mogła mi się przydarzyć? co za bezsens w ogóle. jestem zła bo niepotrzebnie się stresuję. co za głupota w ogóle te karteczki do podpisu, Bóg i tak wie co źle robiłam...

[truskawka_ja]

Nie wiem w jakim rejonie Łodzi mieszkasz, ale jeśli szukasz normalnego, wyrozumiałego księdza to polecam proboszcza w parafii o. Pasjonistów na Teofilowie. Tylko że on jest dość zajętym człowiekiem i nie zawsze można go zastać. I nie masz się czym stresować. Powodzenia

[anuleczkam]

Martysia, jesteśmy w takiej samej sytuacji. Tyle że ja mam dziecko już dziesięciomiesięczne
I też zlałam sobie spowiedź po zapowiedziach, bo nie uważam, że moja Tola jest grzechem Pomijając wszystko to my jesteśmy małżeństwem po ślubie cywilnym i już sama nie wiem, jak i z czego się spowiadać. Z mieszkania ze sobą też :!: Przecież to bzdura Idę dziś do spowiedzi na 18:00. Martysia, gdzie mieszkasz Może wybierzemy się razem, będzie hmmm, może nam razem lepiej, odważniej i w ogóle (no i zawsze obie możemy na księdza naskoczyć i wydrapać mu oczy, jak nam jakąś głupotę walnie hehehe).

[Martysia]

Dziewczyny dzieki za odzew:) Anuleczkam moja parafia to kosciol Najswietszego Serca Jezusowego na Balutach, ale w zasadzie mieszkam juz u Narzeczonego przy Piotrkowskiej, zaraz przy Katedrze, w ktorej tez bierzemy slub, wiec w zasadzie zaraz po napisaniu mojego poprzedniego posta zebralam się i poszlam do Katedry bo przeczytalam, ze jest tam fajna spowiedz od 10.00 do 12-00! No i wszystko gładko i szybko poszło, do ciąży się nawet nie przyczepił, tylko gadka, że mam się więcej modlić, bo się odsunęłam od Boga za bardzo. Naprawdę spoko, Anuleczkam polecam a tak się stresowałam, że mi się w pewnym momencie głos załamał...

[anuleczkam]

Już po spowiedzi. Nie powiem, łzy mi poleciały, ale powiedziałam księdzu wszystko szczerze, od serca i tak, jak czuję. Miałam chwile, kiedy musiałam przestać mówić, żeby zebrać myśli, ale było dobrze. Czuję się lżejsza tym bardziej, że nawet nie pamiętam, kiedy byłam ostatni raz u spowiedzi. Także wszystko w porządku, nie ma się czego bać, ja byłam w Kościele, w którym będę ślubować, spowiedź jest po Myszy ?w.

[Martysia]

to dobrze, że już po:) ja tez sie dzis wzruszylam...

[EwaM]

A ja się wzruszyłam jak po tylu latach przerwy przyjęłam komunię.

[fiona83]

Mój kochany jak po 11 latach niebytności w konfesjonale dostał rozgrzeszenie, to prawie pod sklepienie mi wyfrunął Zapomniał jakie to fajne uczucie.
Z kolei ja im dłużej jest od dnia spowiedzi tym czuję się cięższa, więc staram się chodzić co 2 miesiące.

[Audiolka]

[skrzypcia]

Czy jest mi w stanie ktoś powiedzieć czy jest taka możliwość, aby spotkać się z księdzem i wyspowiadać się mu tak "twarz w twarz" bez tej całej regułki i w ogole

[truskawka_ja]

[Audiolka]

[Dzesia]

Przeczytałam, co tu napisałyście, i mam taką sama sytuację, jaką miała Alma. Nie żałuję - ale do końca dobrze sie z tym nie czuję:/ Niestety, załatwiliśmy już wszystko do ślubu cywilnego (1 sierpnia) - salka, opłaty i termin w USC i nawet gdybym chciała, to nie sądzę, żebym znalazła kościół, gdzie trafię na wyrozumiałego księdza z terminem ślubu. Zreszta - jak to zrobić? Najpierw kościelny, a potem wszyscy goście fruuu do usc? Bez sensu. Zaczynam powoli żałować, że nie przemyślałam tego wcześniej. Niestety - sprawa z moją wiara jest baaardzo skomplikowana!

[EwaM]

Ja tylko dodam, że u nas nawet nie sprawdzali tych karteczk do spowiedzi. Mój brat zabrał je przed ślubem do zakrystii i chciał je oddać księdzu, ale ksiądz powiedział, że ich nie chce. Czyli teoretycznie nawet gdybyśmy nie poszli do spowiedzi to nikt by nawet o tym nie wiedział.

Natomiast wszystkim, głównie osobom postępującym zgodnie z naukami KK, polecam lekturę Bibilii. Ja przeczytałam ostatnio Księgę Rodzaju (tylko tyle na razie) i w miarę zaglębiania się w lekturę szczęka opadała mi coraz niżej i niżej, a oczy wyszły mi dosłownie z orbit. I zrozumiałam, że czasy się zmieniają, Bóg się zmienia razem z czasami, a KK tkwi w starożytności. Nie każdą naukę płynącą z Bibli, od Chrystusa, z KK należy dzisiaj traktować dosłownie i ściśle się jej trzymać.

[truskawka_ja]

[EwaM]

[*Asiek]

[Tissaia]

Wiecie co, dziewczyny - z całym szacunkiem, ale jesteśmy wszystkie dorosłe, więc jak się deklarujecie jako katoliczki, to trzeba myśleć o wszystkich tego konsekwencjach.

Dla mnie spowiedź do idea absurdalna, komunia nie ma żadnego znaczenia, a czystość przedmałżeńska to "nie moja kupka herbaty" (jak mawia jeden znajomy)... no ale krucafuks, nie udaję katoliczki i mówię głośno "jestem niewierząca". Nie potrafiłabym iść do spowiedzi i powiedzieć, że żałuję tego, co robiłam z narzeczonym przed ślubem, bo nie żałuję ani sekundy. Ani tym bardziej nie wyobrażam sobie obiecywać poprawy. Jak ktoś się ze swoją religią tak drastycznie nie zgadza, no to niech potem nie marudzi, że mu ciężko u spowiedzi.

Ja traktuję te sprawy poważnie i nie robiłabym ze swojego ślubu szopki pt. "przez jeden dzień będę udawała dobrą katoliczkę". Szanuję prawdziwą wiarę i właśnie dlatego nie będę podobną hipokryzją obrażała ludzi, dla których to naprawdę coś znaczy.

I nie ma co się pocieszać "kiedyś Kościół uzna prezerwatywy i seks przedmałżeński", bo tego nie wiadomo. Podobnie, jeśli uznajecie Katechizm i Biblię za stos starych pierdół, to chociaż nie nazywajcie się katoliczkami.

Przepraszam, jeśli kogoś obraziłam tym postem, ale spójrzcie na siebie uczciwie. Nie podoba wam się nauka Kościoła? Nikt nie każe w nim być.

[truskawka_ja]

Z calym szacunkiem Tissaia, ale po przeczytaniu Twojego postu bylam pewna, ze bierzesz slub cywilny. A Ty bierzesz slub mieszany. Wiec rozumiem, ze cala ta krytyka hipokryzji katolikow odnosi sie rowniez do Twojego narzeczonego, prawda?

[Tissaia]

Owszem, odnosi i dużo dyskutujemy na ten temat, on też ma postawę "jestem katolikiem, ale nie uznaję..." i prosto w oczy mu mówię, że jest hipokrytą.

Swoją drogą jestem ciekawa, ile z tego katolicyzmu zostanie po ślubie, jak matka mu nie będzie kazała chodzić do kościoła :]