Forum Weselne miasta Łodzi

[Filomena]

A ja mam złożony problem z nazwiskami.

Opcje

Zostać przy swoim - bo zaczęłam na nie pracować i moja feministyczna duszyczka wierzga, i pyta, a dlaczego to ja mam rezygnować ze swojego, skoro prawo zezwala na wszelakie konfiguracje

Wziąć po małżonku - bo tak ślicznie prosi, a ponadto historyczne

Dopisać do swojego - czyli zgniły kompromis

A teraz coś z zupełnie innej beczki - jeżeli przyjmę po mężu, mój pokemon będzie ładniejszy - obecnie mój wygląda jak niebieska góra spaghetti z różowymi cieniami pod oczami, a tak miałabym puchatą wiewióreczkę , podwójne nazwisko skutkuje wampirzastymi smokami

[gosiaczek]

[becia]

Ja tez przyjęłam nazwisko męża, podwójne odpadło(za długieeeeeeeeee by było). W pracy jednak zostałam przy panieńskim, bo nie miałam ochoty wszystkim przez telefon wyjasniać dlaczego, po co i kiedy.

[*Asiek]

[fjona]

a ja bym chciała wiedzieć czemu niektóre z was piszą, że "zmieniają na nazwisko męża bo przecież będą rodziną". czy myślicie, że jak ktoś nie zmieni albo przyjmie drugie po męzu to rodziną nie jest albo jest jakąś gorszą rodziną? myślę, że bardzo wiele względów w niektórych przypadkach przemawia za tym, żeby zostać przy swoim lub dopisać. kilka poprzedniczek juz o tym pisało więc się nie będę powtarzać. a poza tym, to przecież moje imię i nazwisko są ze mną od zawsze i są mi niezwykle bliskie! ja nie wyobrażam sobie pozbyć się mojego nazwiska ale w sumie rozumiem jak ktoś to robi bo na pewno jest mniej tłumaczenia wszystkim wokoło czyją się jest żoną a czyją matką
pozdrawiam

[gosiaczek]

To ja napisałam o rodzinie, odpowiadam zatem. Chcę, żeby dzieci nazywały się tak jak ja i tak jak ich ojciec. Dla mojego własnego lepszego samopoczucia, nie z potrzeby pokazania czegoś innym. Jestem tradycjonalistką, ot i tyle. Zostawianie nazwiska panieńskiego ze względów innych niż zawodowe uważam za dziwactwo.

Nie powiem, coraz bardziej mi szkoda tego które noszę od 26 lat, ale mam nadzieję, że pod nazwiskiem męża pożyję jeszcze dłużej

[*Asiek]

[pipi]

Tu zgłasza się dziwadło , ale nie martw się decydując się na takie rozwiązanie musiałam to parę razy dokładnie przemyśleć. Zatem jestem przygotowana na nieprzychylne opinie nawet dość bliskich osób i nie ominęło mnie to

[gosiaczek]

Pozdrowienia dla dziwadeł, w takim razie

[gambi]

a ja mam duzy problem

chcialabym przejac nazwisko meza, bo bardzo mi sie podoba - jest orginalne.ale w jego kraju gdzie planujemy zamieszkac po slubie do meskiego nazwiska dodaje sie koncowke "ova", a ta koncowka mnie bardzo drazni.
a moj J. tlumaczy mi, ze gdy nie bede miala tej nieszczesliwej koncowki "ova" wszyscy beda mysleli ze jestem facetem czytajac tylko podpis na przyklad.

z polskim nazwiskiem w jego kraju bede miala duze klopoty, bo oni inaczej pisza litery: w, cz, y choc wymawiaja tak samo.

a z podwojnym nazwiskiem bede miala klopot albo w polsce albo na slowacji..

badz madry i zdecyduj :how:

[Kati]

Chyba musisz przełknąć nieszczęsną końcówkę...

[slonkoplock]

Ja po męze, moje panienskie nazwisko jest dosc trudne i wiele osob dosc czesto sie myli i przeksreca je, mam nadzieję ze teraz sie to zmieni

[gambi]

[opium]

No więc pod spodem dopisuje się kolejna Aleksandra dumna ze swojego imienia:
ja zmieniam nazwisko na mojego przyszłego męża- choć razem z imieniem też stworzy długi ciąg, jak ktoś poprosi o czytelny podpis ... to sobie poczeka

[juttah]

A ja nadal nie wiem.... myślę, że dwa by mi pasowały, ale nie chcę urazić narzeczonego....i jestem w kropce

[tusia_queen]

Ja będę miała dwuczłonowe nazwisko

bedzie: N R-S.
nie za długie, myślę, że w sam raz

gdybym nie zostawiła swojego nazwiska miedzy moim imieniem a nazwiskiem P.
to brzmiałoby to tak bezpłciowo, że aż nie miło, takie same miękkie litery...
R dodaje charakteru
a dodatkowo nazwisko P. jest tak popularne, że byłabym kolejną S., a ja tak nie chcę.

[aggna]

Ja decyduje sie na nazwisko meza.

[Gniesia]

Ja również zdecydowałam się przyjąć nazwisko przyszłego męża.
Pewnie was zaskocze bo mój ukochany zaproponował mi że może przyjąć moje jeśle ja chcę :

[joa]

Zostaje przy własnym-tyle lat juz z nim zyje i wszyscy mnie znaja z tym nazwiskiem, ze niech tak zostanie.
Poza tym moj narzeczony ma bardzo podobne nazwisko +siostre z takim samym imieniem jak moje, wiec podwojne odpada /brzmi beznadziejnie/ , a 2 Joanny B. to za duzo.

[Pusiak]

[Bartosz]

Moja P. bedzie miala po mnie nazwisko. Ogromnie sie z tego ciesze Naprawde. wcoraj porozmwialismy na ten temat tak od serca. Zgodzila sie bez wahania choc wczesniej marudzila ze jej ladniejsze...Ach te kobiety. A tak bedziemy razem dzielic jedno nawizko a potem nasze dzieci z nami. Rozmarzylem sie

[Rene]

Zastanwiam się czy nie zostać przy swoim, ładnie brzmi w połączeniu z imieniem no i jest jeszcze kwestia przyzwyczajenia ale i tak przyjmę nazwisko męża.

Dlaczego? Bo tak i już

[megi]

Ja będe miala po mężu, jest duzo trudniejsze i można narobić błedów, więc nauczyłam sięjuz literować.

[monique]

A ja mam dylemat. Mój narzeczony nie godzi się na podwójne bo twierdzi, że nie będę się nazywała tak jak On. Zaproponował nawet że to on zmieni nazwisko na moje - ale na to ja nie chcę się zgodzić. a przyjąć nazwisko mojego przyszłego męża..... hmmm bratowa mojego narzeczonego też Monika więc chyba za dużo tych Monik P. - zresztą już teraz jest z tym dużo pomyłek, bo nie wiadomo o kim mowa a co dopiero po ślubie...

[joa]

ale masz fajnie, ja to bym chciała, zeby moj mąż przyjął moje nazwisko....
Ale poniewaz nie-to kazdy zostaje ze swoim.
BTW: moja szwagierka in spe, tez ma na imie Joanna, wiec tych Joann byłoby za duzo.:)

[gambi]

[Kati]

No to bardzo się cieszę, że się udało

[Linka]

Ja przyjmuję nazwisko mężyka. Jest ładne i ma dokładnie tyle samo liter co moje. ?al mi trochę żegnać się ze swoim bo też jest ładne, naprawdę rzadkie i jestem do niego przywiązana. ?artuję czasem, że będę używać obu, ale wtedy nie zmieści się na pewno w żadne rubryczki w urzędowych druczkach, pitach...itp. :abashedgirl:

[Justyna]

ja postanowiłam mieć podwójne nazwisko. po pierwsze dlatego że zawsze chciałam zostać przy swoim panienskim a mój mężczyzna chciałby żebym miała nazwisko takie jak on to stwierdziłam więc to jest kompromis. a po drugie drugiej takiej dziewczyny o takich nazwiskach nie bedzie:))

[Basia]

Hej, a ja zostaje przy swoim! Przeciez tak naprawde nic sie nie zmienia, jestem ta sama osoba... I lubie swoje nazwisko. A dzieci beda mialy nazwisko Miska, no bo obu przeciez nie A jako ciekawostke powiem wam, jak to jest z nazwiskami na Islandii: tak naprawde nie ma nazwisk, tylko imiona, a jako nazwisko uzywa sie imie ojca. Czyli Anna, corka Jona, nazywa sie Anna Jonsdottir, Sverrir syn Gretara nazywa sie Sverrir Gretarsson Oczywiscie nie zmienia sie nazwiska w momencie slubu - kazdy przeciez przez cale zycie jest synem/corka swojego ojca. Jesli dzieci maja jednego ojca to maja takie samo nazwisko, ale bywa, ze kazde dziecko ma inne nazwisko. No coz, normy obyczajowe sa tu troszeczke luzniejsze. Jesli natomiast ojciec jest nieznany to zamiast imienia ojca w nazwisku mozna miec imie matki - czyli na przyklad Anna Annasdottir...

[kryszka]

Basiu - no proszę jak niektórzy mogą ułatwić sobie życie. :30:

W jakich sytuacjach w takim razie się używa tego "nazwiska? W urzędowych dokumentach?

[Basia]

Jasne, w dokumentach, w paszporcie, wszedzie figuruje to "nazwisko". Bywa z tym troche zamieszania, bo na przyklad Jonow Jonssonow jest cale mnostwo... Dlatego kazdy ma jeszcze drugie imie, tak na wszelki wypadek.
Ksiazka telefoniczna poslugiwac sie nalezy w sposob nastepujacy: najpierw znajduje sie imie - mamy 10 stron imienia Jon, potem szukamy wszystkich z nazwiskiem Jonsson, wybor zaweza nam sie do 5 stron Potem patrzymy na drugie imie. I tutaj na ogol jest trafiony - zatopiony.
Ach, no i dla ulatwienia identyfikacji kazdy ma swoj PESEL, zwany Kennitala, ktorego uzywa sie wszedzie, jeszcze zanim sie czlowiek przedstawi. Czasem mam dziwne wrazenie, ze jestem numerkiem... Ale to juz troche nie na temat

[joanna_25]

Hm.... Ja też mam dylemat.
Mój facet ma po prostu śmieszne nazwisko!
Moje mi się nawet podoba ,brzmi szlachecko Podwójnego na pewno nie chcę mieć bo i tak będzie brzmiało głupio a na dodatek będzie bardzo długie..No ale mojemu przyszłemu mężowi bardzo zależy żebym miała jego nazwisko...
Ostatnio się o to zaczeliśmy kłócić Wolałabym żeby on zmienił na moje,póżniej dzieci też miałyby normalne.
Ale on się uparł.Powiedział że ewentualnie mogę zostać przy swoim ale zrobił przy tym taką nieszczęśliwą minę ,że szkoda gadać.
No i co mam zrobic?

[pipi]

Joanno na pewno już sporo na ten temat rozmawialiście, chyba masz przewagę argumentów plusowych przy swoim nazwisku, ale ja jako osoba która nie zmieniła nazwiska rozumiem Twojego męża. Nie tak łatwo jest zmienić nazwisko, a on jeszcze ma przeciw temu argument tradycji i obawy o reakcję otoczenia.

Widzisz kobieta/ tradycjonalistka tak jakby żyje z przekonaniem, że kiedyś zmieni nazwisko na zupełnie "z innej beczki". Jest bardziej przygotowana psychicznie. Może zaskoczyłaś narzeczonego swoją propozycją, może niech ją trochę przetrawi i porozmawiajcie ponownie.

[joanna_25]

[pipi]

Co ja mogę dodać do Twoich argumentów, to fakt, że ludzie w takich przypadkach mają jednak wyrozumienie dla mężczyzn przyjmujących inne nazwisko.

Mój ojciec kiedyś słyszałam jak się dziwił, że jedna z koleżanek u niego w pracy zmieniła piękne szlacheckie nazwisko w stylu "Modrzejewska" na nazwisko w stylu "Pryk".
Powiem wprost określił to, że głupio zrobiła.

[gregory]

Słyszałam, że był taki piłkarz w Widzewie, który nazywał się Marchewka i zmienił nazwisko po żonie na Jeżewski. Niestety dla jego ojca był to taki szok, że opuścił ceremonię ślubną. Panowie są poprostu większymi bufonami.

Moim zdaniem powinno się przyjmować to nazwisko, które jest ładniejsze i sprawa była by rozwiązana. Ale panowie w Polsce najczęściej są tradycjonalistami i nici z tego. A ciekawe, że nie zainteresuje ich co my czujemy jak zmieniamy nazwisko. Przecież od urodzenia funkcjonowałyśmy pod innym. Są nieco egoistyczni w tej kwestii. Poza tym mam wrażenie, że chcą się poczuć troszkę naszymi "właścicielami".

Ja sprawę rozwiążę podwójnym, bo oba są krótkie. Mój kręci nosem, ale nie zamierzam zmieniać zdania.

[bajeczka]

[pipi]

Ja od razu powiem, że nazwisko ustałam tylko z mężem i nikt poza nim nie wiedział w dniu ślubu że tak będzie. Więc żaden tatuś nie dostał szansy żeby się obrazić hehehe

Wychodzi na to że mój mąż nie jest "bufonem"

[Kasiawka]

Ja z przyjemnością przyjme nazwisko męża bo moje niezbyt mi się podoba, chociaż mam świadomość, że w ten sposób nasz "ród" wygaśńie....

[Dotka]

U mnie bedzie tradycyjnie, przyjme nazwisko mojego P.

[Jola]

Zmieniam nazwisko bo:
1) staniemy się rodziną,
2) chcę żeby dzieci miały takie samo nazwisko jak ja,
3) narzeczony będzie szczęśliwy bo dla facetów to sprawa honoru i powód do zadowolenia,
4) podoba mi się nazwisko narzeczonego mimo że moje też jest niebrzydkie,
5) będę miała fajniejszy podpis,
6) jestem tradycjonalistką,
7) nie jestem gwiazdą filmową (i nie żałuję)

[Kot]

A mnie się będzie ciężko przyzwyczaić do nowego nazwiska. Ale oczywiście przejmę nazwisko po mężu moje mi się ciut bardziej podoba ale to nie ma znaczenia ...

[Pusiak]

A ja się chyba w końcu jednak zdecyduję na podwójne Ale to jeszcze nic pewnego...

[Anion]

No to klamka zapadła- dzisiaj byliśmy w USC i musiałam się ostatecznie zdeklarować co do nazwiska. Będę nosić nazwisko mojego Misia. Jakoś dawno już o tym nie dyskutowaliśmy i jak pani w USC zapytała mnie o nazwisko i ja od razu powiedziałam że mojego Misia, to on aż popatrzył na mnie i bardzo się ucieszył. Wcześniej był to temat problemowy. Nie żałuję decyzji.

[Agnesia]

A ja zostanę przy swoim nazwisku. Moje nie widzi w tym żadnego problemu. Już nie pamiętam, czy to nie on stwierdził, że przy zmianie nazwiska byłoby za dużo komplikacji.
Ja prowadzę działalność, więc musiałabym we wszystkich urzędach zmieniać dane osobowe i ponosić dodatkowe koszty. Poza tym moje nazwisko podoba mi się i jest nazwiskiem żadko spotykanym, a Moje ma nazwisko bardzo popularne, ale dzieci będą miały nazwisko Mojego.




Cieplutkie pozdrowienia Gość

[Kasiawka]

[Kot]

Mnie się czasami w żartach zdaża powiedzieć, że zostanę przy swoim nazwisku ale moje kochanie wtedy zaraz oponuje - "Ale jak to?"

Ale żarty żartami, przyjmę nazwisko męża, mimo że wolę swoje

[Mika]

Kocie ja mam podobnie tylko że ja jeszcze myślę o podwójnym i też moje Kochanie nie chce się na to zgodzić

[Kot]

Heh u mnie podwójne odpada choćby z tego względu, ż było by niesamowicie długie ... 17 liter