Forum Weselne miasta Łodzi

[gosiaczek]

Ambrozja, pogadaj z jakimś adwokatem, nawet jeśli nie zamierzasz na sprawie korzystać. Nie wiem, jak u Ciebie wygląda sytuacja i w ogóle, ale rozkład pożycia nie nastąpił wczoraj przecież, zanim wyznaczą termin rozprawy też trochę minie (koleżanka składała pozew na przełomie lutego i marca, do tej pory nie ma terminu, przebąkuje się o jesieni). Uzbierasz...

Dodam, że w moim przypadku nie było roku, choć prawnicy straszyli, że za krótko. Jeśli potrzebujesz pomocy albo jakichś wskazówek, zapraszam na priv.

[katrina]

http://vod.onet.pl/miasto...14,odcinek.html

[narka20]

HEJ DZIEWCZYNY!JA 2TYG TEMU PODJELAM DECYZJE ZEBY OPUSCIC MOJEGO MEZA.OD NASZEGO SLUBU NIE MINAL NAWET ROK ALE TERAZ WIEM ZE DO TEGO WSZYTSKIEGO NIE POWINNO DOJSC!TZN. DO SLUBU!!POINFORMOWALAM O TYM MEZA JAKIES 2DNI TEMU.NARAZIE MIESZKAMY JESZCZE RAZEM ALE CHCE ZABRAC DZIECKO I WYJECHAC ZA GRANICE ZEBY POUKLADAC SWOJE ZYCIE, ODPOCZAC I POMYSLEC O SOBIE I BYC SZCZESLIWA I JESZCZE LEPSZA MAMA DLA NASZEGO SYNKA.NIE WIEM TYLKO JESZCZE CZY MOJ MAZ MI NA TO POZWOLI BO W JEDENYM MOMECIE ZNISZCZYLAM JEGO SWIAT I ZYCIE A TERAZ TEZ CHCE ZABRAC MU DZIECKO.NAD ROZWODEM JESZCZE SIE NIE ZASTANAWIALAM ALE MOZE TO OKAZE SIE JEDYNYM ROZWIAZANIEM.NASZE MALZENSTWO NIGDY NIE BYLO SIELANKOWE.ROZNICA WIEKU (11LAT) MOZE BYLA JEDNAK ZBYT DUZA.JA W PEWNYM MOMECIE POCZULAM SIE JAK BYM MIALA OJCA A MOJ MAZ CHCIAL CHYBA SOBIE WYCHOWAC POSUSZNA KURE DOMOWA, KTORA WKONCU POSTANOWILA WZIASC ZYCIE WE WLASNE RECE I ODEJSC.CZEKAM TYLKO NA DECYZJE MEZA CZY NIE BEDZIE ROBIL PROBLEMOW Z POWODU WYJAZDU NASZEGO SYNA.W ANGLII MAM SIOSTRE NA KTORA MOGE LICZYC BO NA RODZICOW NIE MOGE POMIMO TEGO ZE POWIEDZIELI ZE MI POMOGA TO ZAWSZE BEDZIE KOCHANY ZIEC I JA TA WYRODNA CORKA.JESTEM CIEKAWA JAK ZYCIE MOJE SIE POTOCZY!!!!????

[kryszka]

narka20 - bardzo to przykre, zwłaszcza, że macie dziecko

Jesteś pewna, że wyjazd zagranicę i rozłąka malucha z ojcem to najlepsze wyjście? Nie możesz spróbować tutaj?


P.S. I nie piszę proszę dużymi literami - strasznie się to czyta.

[ola88]

narka20,
Może jednak nie wyjeżdżaj z kraju, bo to może tylko pogorszyć sytuację.

[Ambrozja]

narka20, bardzo mi przykro. Twoja sytuacja jest trudna, zwłaszcza ze względu na to, że macie synka. Jesteś pewna, że chcesz z nim wyjechać? Że kiedyś Twój syn nie będzie miał Ci za złe, że go rozdzieliłaś z ojcem? Bo gdybyś była tutaj to mogliby się w miarę normalnie widywać, a tak...

[justinaa]

też mi się wydaje, że być może wyjazd to nie jest najlepsze rozwiązanie, ze względu na dziecko, a na pewno nie od razu, nie dość, że "straci" ojca, to jeszcze będzie musiał odnaleźć się w nowym kraju
no w każdym razie trzymaj się!

[Agnieszka19]

[justinaa]

może rzeczywiście dla 2 letniego dziecka nie ma to większego znaczenia, czy jest w Polsce czy w Anglii, chociaż, nawet jeśli człowiek obraca się w polonijnym środowisku, to jednak jest inny język, inni ludzie, chociażby (tak zakładam, nie wiem czy tak jest w przypadku narki) nie ma dziadków itp.
no ale każdy powinien zrobić to, co uważa za najelpsze dla siebie ...

[ava]

narka20 szkoda, że Wam się nie ułożyło

[justinaa]

tak masz rację ava, może źle się wyraziłam, należy zrobić to co jest najlepsze w danej sytuacji dla danej rodziny
moja koleżanka też ma 2 letnie dziecko i zdecydowała się na rozwód i też przez moment miała plan, żeby pojechać do UK, ale jej mąż w życiu by się na to nie zgodził, byłaby to wieczna szamotanina między nimi, w końcu została i wyszło jej to zdecydowanie na dobre

[narka20]

Dzieki dziewczyny za odpowiedzi na moj post!Jezeli chodzi o wyjazd to nie jest on na stale.przynajmniej narazie.chce pojechac tam odpoczac i nabrac dystansu do calej tej sytuacji.moze to bedzie 2tyg moze miesiac.nie wiem.nie chce odbierac ojcu dziecka.beda sie widywac jak tylko czesto bedzie to mozliwe!zobaczymy jak to bedzie.

[Malena]

narka20, przykro mi że tak Wam się ułozylo, trzymam kciuki i życze dużo siły, zeby to rozwiązać i poukładać, zwłaszcza, żeby jak najmniej ucierpial na tym synek. To nie jest łatwa sytuacja, powodzenia:)

[Martita]

[randomgirl]

[sistermonn]

[słonko]

[Brinka]

[Agguniaa]

[Kociadło]

Mnie dziś jedna z najlepszych koleżanek powiedziała że się rozwodzi. Są małżeństwem pół roku.:( Wiedziałam że nie wystko jest ok ale nie spodziewałąm się ze aż tak. Jak poszła do księdza zapytać co ma robić bo chciałaby uniewąznić to małżeństwo to jej dał taki wykłąd że płąkała mi w słuchwkę przez godzine i nie mogła powiedzieć słowa. Nawet nie wiem co mam jej powiedzieć. A ten głupi ksiądz jeszcze jej wypalił że "on jej uniewżnienia nie pozwoli uzyskac i że ma wrócić do męza bo tam jej miejsce i tak ślubowała".

[szept]

Ciekawe,czy większe szanse na unieważnienie ma para z bardzo krótkim,czy dłuższym stażem...

[krufka]

[owieczka_foto]

[Balbina]

[MalaJu]

[gosiaczek]

Trudno oceniać czyjeś poglądy w tej kwestii, jeśli nie znamy przyczyn rozpadu małżeństwa, czy też przyczyn, dla których mogłoby ono być nieważnie zawarte. Pół roku to mało, okres narzeczeństwa zazwyczaj trwa dłużej i może się wydawać, że decyzja o rozstaniu jest podjęta pochopnie.

[justinaa]

[Ambrozja]

[magda26]

A ja trochę nie rozumiem tego unieważnienia małżeństwa...przecież żeniąc się/wychodząc za mąż robimy to świadomie, składamy przysięgi. Wiem, nie każdemu się układa, ale od tego są rozwody. Ale unieważnienie małżeństwa?

[Martita]

Napewno jest wiele unieważnień, które nie powinny mieć miejsca...wynika to poprostu z tego, że ludzie zwyczajnie kłamią podczas zeznań... Doskonale wiem, że można bardzo łatwo dostać unieważnienie jesli wie się, co powiedzieć.
Unieważnienie ślubu ma sens wtedy jeśli faktycznie złożyło się przysięgę nie mając pełnej wiedzy o drugiej osobie. (nie będę wnikać w szczegóły bo już o nich pisałam), no i co za tym idzie oczywiście -wtedy gdy całkiem świadomie nie chcemy żyć w grzechu i zależy nam na tym żeby być "w porządku" wobec Boga i swojej wiary. Jeśli będziemy szczerzy w pozwie i przesłuchaniach i sąd uzna, że faktycznie przysięga jest NIEWAŻNA to moim zdaniem z czystym sumieniem można uznać sens unieważnienia ślubu.

Generalnie jak w każdym temacie trzeba poznać szczegóły, może nawet być w takiej sytuacji żeby w 100% poznać przyczyny dla których wogóle Unieważnienie małżeństwa w kościele istnieje... powtarzam kolejny raz, że to nie jest rozwód. To jest uznanie przysięgi za nieważnie złożoną.

[evelinka]

[Malena]

[*Asiek]

[mira77]

Ja też chcę unieważnić moje pierwsze małżeństwo ,ale za bardzo nie wiem jak się za to zabrać,może jakieś podpowiedzi;(a teraz jestem szczęśliwą mężatką od miesiąca-ślub odbył się w USC) chociaż bardzo chciałabym ten sakrament otrzymać w kościele.

[gosiaczek]

Popieram Martitę, choć ona ma zdecydowanie większą wiedzę niż ja - bo praktyczną. Poza tym podchodzę do tematu tak: jeżeli mój kościół jako instytucja daje prawną możliwość rozwiązania tego problemu, to dlaczego miałabym nie skorzystać? Przy założeniu absoluntego przekonania, w zgodzie z sumieniem, że małżeństwo nie było ważnie zawarte.

[Martita]

mira77 poczytaj ten wątek. Tu znajdziesz odpowiedzi na większość pytań.


I jeszcze raz powtarzam: To nie rozwód, a unieważnienie. Nie można unieważnić ślubu kościelnego "bo się nie ułożyło". Trzeba mieć konkretny powód i to bardzo ważny w oczach kościoła.
Nie dopuszczam wogóle sytuacji, kiedy chce się ponownie ubrać białą sukienkę i mieć fajną oprawę ślubu i to jest powód do kłamstw podczas sprawy.Unieważnia się po to (przynajmniej ja) żeby dalej żyć w zgodzie z Bogiem, nauką kościoła. Jeśli nie dostanę unieważnienia - znaczy, że jednak nie było wystarczającego powodu i będę musiała się z tym pogodzić. Natomiast teraz po kilku latach jestem w nowym związku..i owszem, chciałabym aby ten związek był uświęcony sakramentem małżeństwa.

[szaraczarownica]

Wszelkie podobieństwo do rzeczywistych osób zamierzone

[paulinkaaMU]

[Martita]

[Amira]

[M_and_M]

dopiero znalazlam ten watek...

dziewczyny, przesyłam Wam miliony pozytywny6ch wibracji! wierze w Was i jestem przekonana, ze dacie rade. ja przechodzilam "rozwod przed slubem" tzn. 5 lat temu na krótko przed slubem moj niedoszly małzonek sie zakochal. tyle ze formalnosci nie bylo, ale wojna i pokazanie prawdziwej twarzy bylego narzeczonego (bylismy ze soba niemal 8 lat, wiec jak slowo daje zgłupialam) jak przy prawdziwym rozpadzie malzenstwa. dlatego wiem jak to jest, jak rozpada sie swiat. sciskam Was mocno i trzymam kciuki za nowe szczescie, ktore jestem tego pewna czeka Was w zyciu

[kamilla1984]

Strasznie mi przykro Martita, Ambrozja przeczytałam cały temat i cala noc myslalam nad tym czy chce wogole wychodzic za mąż i czy nie odwołać tego wszystkiego boję się że ze mną może byc podobnie

[*Asiek]

Kamilla1984 - a dlaczego tak myślisz, że będzie u Ciebie podobnie? Masz jakieś wyraźne przesłanki, wątpliwości? Jeśli tak - to może warto sprawę dokładnie przemyśleć, niż się spieszyć ze ślubem.
A jeśli obawiasz się tylko dlatego, że "tyle rozwodów wokoło", ale Ty nie masz żadnych wątpliwości odnośnie narzeczonego i ślubu to życzę Ci więcej wiary w Was i mniej (w tym przypadku) empatii.

[kamilla1984]

Nie mam żadnych przesłanek dogadujemy sie świetnie ze ślubem sie nie spieszymy bedzie dopiero w 2012 wszystko sie swietnie układa nawet teściową uwielbiam . Kiedy sie czyta taki temat to jak mozna miec wiare w milość przecież te dziewczyny tez byly pelne nadziei milości i wiary ze ich związek jest wyjatkowy. Mam nadzieje ze jednak nam sie uda mimo wszystko

[*Asiek]

[gosiaczek]

kamilla1984, myślisz, że skoro jeden mąż okazał się... hmmm, niewypałem, to już nie wierzę w miłość, w małżeństwo, w to, że innym się udaje?

Wierzę. A jeśli mnie to juz nie spotka, trudno.

[kamilla1984]

tak właśnie się pocieszam bedziemy sie kochac do konca zycia i koniec nie ma innego wyjscia

[Dotka]

Tusia, bajeczka, gosiaczek, Martita bardzo mi przykro. Trzymam kciuki za Was. Ambrozja, narka20 również życzę powodzenia.

[agunia84]

Witam po roku nie obecności na forum.
Zalogowałam się tu ponieważ szukam informacji i dobrych rad na temat rozwodu.
Niestety mój długoletni związek się rozpadł (7 lat przed ślubem 1,5 po ślubie). Wyszłam za mąż za potwora (damskiego boksera) tydzień temu nie wytrzymałam i postanowiłam zakończyć ten chory związek. Podjęłam decyzję o rozwodzie. Pierwszy krok już podjęłam wyprowadziłam się z domu zostawiając wszystkie moje rzeczy i kasę jaką wpakowałam w dom, który miał nam przynieść szczęśliwe życie. I właśnie w tym jest problem, bo chciałabym ją odzyskać, a dom w który zainwestowałam nie jest przepisany na nas tylko na moich teści Jako dowód wkładu w wyposażenie domu posiadam faktury, które są wystawione na mnie. Szukam osób, które były lub są w takiej beznadziejnej sytuacji i proszę o pomoc.

[Dotka]

agunia84 współczuję Uważam, że dobrze zrobiłaś wreszcie wyprowadając się. Teraz będzie trudny okres w twoim zyciu ale jesteś silna (tym bardziej, że dziewczyny służą sprawdzonymi radami) i wszystko sobie ułożysz. Trzymaj się agunia.